به نقل از «آفتاب»

خاطره بازیگر «نون خ» از حضور مهمانی غیرعادی در صحنه فیلمبرداری

تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۹۷۶۶۳

آفتاب‌‌نیوز :

بازیگر نقش فریده در «نون خ» با اعلام اینکه سری چهارم این مجموعه توسط سعید آقاخانی ساخته می‌شود، اما زمان آغاز ساخت مشخص نیست، در پاسخ به اینکه بازپخش سه فصل از «نون خ» را دنبال می‌کرده است؟ گفت: قطعا این کار را دنبال کردم، مگر می‌شود «نون خ» را ندید.

این بازیگر سپس درباره کاراکتر فریده و نداشتن لهجه کردی برخلاف سایر کاراکتر‌ها توضیح داد: قبل از سریال «نون خ» با آقای آقاخانی کار کرده بودم و ایشان از من شناخت داشتند؛ بنابراین نقش فریده را پیشنهاد دادند و من هم پذیرفتم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

من اصالتا کُرد نیستم، البته با تمرین می‌توانستم لهجه کردی بگیرم، اما آقای آقاخانی پیشنهاد دادند که، چون اصالتا ترک هستی، شما را به عنوان عروس ترک معرفی می‌کنیم و من هم با اشتیاق قبول کردم. خودم شخصا فریده را با لهجه ترکی دوست داشتم.

نقش فریده افت و خیز زیادی داشت و این شخصیت در رفتارش از ویژگی‌های خاصی برخوردار بود؛ به عنوان مثال به محیط زیست علاقه داشت، حیوان دوست بود، به خانواده اهمیت می‌داد و البته شخصیت جدی‌ای هم داشت. وجود چنین نکات ریز و ظریفی در این کاراکتر باعث شد که مشتاق باشم تا نقشش را بازی کنم.

بازیگر «نون خ» درباره حضورش در فصل سوم و شرایط دشواری که به همراه داشت، یادآور شد: ما شش ماه سر پروژه بودیم که زمستان هم بود و در سرمای سخت، تولید به کندی پیش می‌رفت. از سوی دیگر، خارج از تهران بودیم و تعداد زیادی بازیگر باید مقابل دوربین می‌رفتند، اما با وجود یک تیم خوب و داشتن روحیه همدلی، سختی کار کمتر دیده می‌شد و همه از این همکاری لذت می‌بردند.

مرادی سپس به خاطره‌های بازی در سریال «نون خ» اشاره کرد و گفت: خاطره در کار زیاد است، اما اینکه به عنوان مثال مجبور باشی با حیوانات مقابل همه بیرون بروی و معاشرت کنی، خودش خاطره است. بچه آهویی را که سر صحنه می‌آوردند خیلی مظلوم بود و انگار با نگاه معصومش می‌گفت با من چه کار دارید؟!

بازیگر نقش فریده در «نون خ» در پاسخ به اینکه فکر می‌کند ساخت سریال‌هایی مثل «نون خ» چقدر می‌تواند در دیده شدن بازیگران استانی موثر باشد؟ بیان کرد: قطعا بی تأثیر نیست. گروه همکاران استانی که در این سریال حضور داشتند، اینگونه نبود که گذری بیایند و بروند، بلکه بازیگران توانمندی بودند و کاملا حرفه‌ای کار می‌کردند. اتفاقاً بازی هایشان هم خیلی به چشم آمد. به نظرم اگر قرار است سریالی در خارج از تهران تصویربرداری شود، بهتر است از نیرو‌های همان استان هم استفاده کنند، در این صورت به بازیگران توانا، اما ناشناخته استانی این فرصت داده می‌شود تا کارشان را به صورت حرفه‌ای ادامه بدهند و به آینده امیدوار باشند.

نسرین مرادی در پایان درباره جدیدترین کارش برای تلویزیون گفت: این روز‌ها مشغول بازی در سریال مناسبتی «تب و تاب» به کارگردانی داریوش مختاری هستم که قرار است در ماه مبارک رمضان از شبکه دو سیما پخش شود.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: سریال نون خ نسرین مرادی بازیگر سینما نقش فریده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۹۷۶۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حرف‌های جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد

اعتماد نوشت: بهنام تشکر به‌تازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.

گفت‌وگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.

دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟

من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سری‌های جدیدتری از مافیا تولید شد، نقش‌های بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.

گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟

گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخش‌تر است.

نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟

محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار می‌گیرد، مخاطب همراهش است. فکر می‌کنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش می‌برد و مراعات بازیکن‌ها را می‌کرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.

از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟

من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوت‌های مشخصی دارند. محدودیت‌های صدا و سیما، فیلمنامه‌هایی که تثبیت می‌کند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرم‌ها راحت‌تر است و به این واسطه، کارگردان‌ها، نویسنده‌ها به تبع آن بازیگران دست‌شان در کار بازتر است. این‌ها مواردی است که همه می‌دانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.

به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاری‌اش را به نقش‌آفرینی در سریال‌های تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلی‌ها، نگران حال این روز‌های تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور می‌تواند به وضعیت سابقش برگردد؟

تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عده‌ای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیز‌هایی گذاشته‌اند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب می‌دانند که بخش زیادی از مخاطب‌شان را از دست داده‌اند و به نظر می‌رسد که با این شیوه‌ای که پیش می‌روند، خیلی هم برای‌شان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاری‌شان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریال‌های پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریال‌های خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر می‌کنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.

به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهره‌های دهه‌های قبل چقدر در تلویزیون احساس می‌شود؟

به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریال‌ها یا برنامه‌ها کار می‌کردند، جای خالی برنامه‌های‌شان احساس می‌شود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیم‌گیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیات‌شان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید می‌کنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژه‌ای نمی‌خواهد. به هر حال آن برنامه‌ها و سریال‌های خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شده‌اند.

ترجیح‌تان کار در فضای کمدی است یا جدی؟

در حال حاضر به فضای کمدی نمی‌توانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه می‌دانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.